Συμμαχία των Κοινών

ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΣΥΜΜΑΧΙΑΣ ΤΩΝ ΚΟΙΝΩΝ – v 3.0
Η Συμμαχία των Κοινών είναι μία κοινωνική συμμαχία ατόμων και εγχειρημάτων, που συνδυάζει την πολιτική με την παραγωγή. Είναι μια συμμαχία των εγχειρημάτων / κινημάτων τόσο των Κοινών όσο και της ΚΑΟ με αυτονομία δομών, αποφάσεων και δράσης. Αποτελεί η ίδια κοινό κτήμα για τα άτομα, τα εγχειρήματα, τις κοινωνικές ομάδες και τα κινήματα που την απαρτίζουν.

Ποιοι είμαστε
Οι άνθρωποι που συγκροτούμε τη Συμμαχία των Κοινών δεν αποτελούμε ούτε επιδιώκουμε να αποτελέσουμε μια ομοιόμορφη κοινότητα. Προερχόμαστε από διαφορετικές αφετηρίες, πορείες και κοσμοθεωρήσεις. Προσεγγίζουμε τα κοινά από διαφορετικές σκοπιές, εμπειρίες και πρακτικές, όπως αυτές της προσωπικής μας διάθεσης για μοίρασμα και συνεργασία, της προσωπικής και συλλογικής δημιουργικότητας, της παροχής ίσων ευκαιριών, της κοινωνικής δικαιοσύνης και της ισότητας, της πολιτικής συμμετοχής και της δημοκρατίας, της απόρριψης κάθε αυθαίρετης εξουσίας, της εναντίωσης στην εκμετάλλευση, της οικολογίας, του αντι-ρατσισμού, του φεμινισμού και της κριτικής στην πατριαρχία. Αξιολογούμε τη διαφορετικότητά μας αυτή ως θεμελιώδες χαρακτηριστικό και στοιχείο ενδυνάμωσης της Συμμαχίας.
Μας ενώνει όμως η επιθυμία για από κοινού ενεργοποίηση. Έτσι, κάποιοι από εμάς οργανώσαμε συναντήσεις, φεστιβάλ όπως το Commonsfest, συνέδρια και εργαστήρια για τη συνεργασία, την παραγωγή, το περιβάλλον, την καινοτομία, τη δικτύωση κοινωνικών εγχειρημάτων. Άλλοι συμμετέχουμε σε αγώνες κατά των περιφράξεων αγαθών όπως το νερό, η ενέργεια, οι δημόσιοι χώροι και η γνώση. Πολλοί δίνουμε ζωή σε αυτοοργανωμένες δομές αλληλεγγύης για υγεία, τροφή, στέγη, εκπαίδευση. Αγαθά δηλαδή, στα οποία έχουν δικαίωμα όλοι. Κάποιοι κάναμε ό,τι μπορούσαμε για να επηρεάσουμε την πολιτική προς την κατεύθυνση της ενδυνάμωσης εγχειρημάτων με θετικό κοινωνικό πρόσημο. Αρκετοί έχουμε μακρόχρονη ιστορία στα κινήματα και στην πολιτική δράση από τα κάτω. Άλλοι πάλι όχι. Κάποιοι εκπροσωπούμε συγκεκριμένες παραγωγικές και κοινωνικές ομάδες, οργανώσεις, αντιλήψεις. Άλλοι πάλι εκπροσωπούμε απλά την κοινή μας ανάγκη για δημιουργία και διέξοδο από την επιβαλλόμενη κοινωνική καταστροφή. Πιο συγκεκριμένα, διέξοδο από την αποτυχία του διπόλου κράτους και αγοράς, όπως τη βιώνουμε σήμερα στην Ελλάδα της κρίσης, αλλά και πολλοί άλλοι ανά τον πλανήτη, αναζητώντας πιο βιώσιμες εναλλακτικές.
Όλοι όμως αναζητούμε διέξοδο από την λογική της ανάθεσης της οικονομίας, της πολιτικής και της ζωής μας στους ειδικούς, στους μεσάζοντες, στους επαγγελματίες πολιτικούς. Αντ’αυτού, αναζητούμε απαντήσεις και λύσεις στα καθημερινά μας προβλήματα μέσα από την ενεργή συμμετοχή, τη συλλογική γνώση και τη στήριξη της ανθρωποκεντρικής οικονομίας των κοινών.
Αντιλαμβανόμαστε τέλος τη δράση μας και την Συμμαχία των Κοινών ως κομμάτι ενός ευρύτερου κινήματος που ενεργοποιείται τοπικά αλλά συντονίζεται και ενδυναμώνεται παγκόσμια για το καλό της ανθρωπότητας. Είμαστε αλληλέγγυοι με τα σύγχρονα κινήματα για την προάσπιση και διάδοση των κοινών σε κάθε γωνιά του πλανήτη. Επιθυμούμε τον συντονισμό, την δικτύωση και την προσανατολισμένη στα κοινά παραγωγή από κοινού με οποιαδήποτε άλλη κοινότητα συμβάλλει στην παραγωγή κοινών αγαθών, στοχεύοντας στην ανοιχτή χωρίς χωροχρονικούς περιορισμούς κυκλοφορία και σώρευση αξίας για τα κοινά.

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Η πετρελαϊκή ρύπανση του Σαρωνικού

Η βύθιση του δεξαμενόπλοιου «Αγία Ζώνη ΙΙ» και η μεγάλης έκτασης πετρελαιοκηλίδα που έχει ρυπάνει τις παραλίες της Σαλαμίνας και του Σαρωνικού Κόλπου, και η οποία αναμένεται να προκαλέσει χρόνια προβλήματα σύμφωνα με τους ειδικούς, βάζει το Δίκτυο Ριζοσπαστικής Οικολογίας στον προβληματισμό του τι πραγματικά συμβαίνει σε αυτή την περιοχή. Επίσης μας προϊδεάζει για το ότι σύντομα ο Πειραιάς και η περιοχή που γειτνιάζει σε αυτόν θα είναι το περιβαλλοντικό και συνάμα κοινωνικό θύμα των συνεχών επεκτάσεων των ναυτιλιακών και βιομηχανικών δραστηριοτήτων.

Ο Σαρωνικός είναι ένας κλειστός κόλπος που λόγω της μακραίωνης κατοίκησης των παράκτιων περιοχών έχει πολλά περιβαλλοντικά προβλήματα.

Είναι σημαντικό το έργο που έγινε προκειμένου να καθαριστεί εν μέρει ο κόλπος με το κέντρο επεξεργασίας λυμάτων της Ψυτάλλειας το 1994, όμως επίσης σημαντικά προβλήματα όχι μόνο παραμένουν αλλά και οξύνονται.

 Αλληλέγγυο σχολείο!

Tου Θάνου Γιαννούδη (μέλος Νεολαίας Οικολόγων Πράσινων, Δικτύου Ριζοσπαστικής Οικολογίας, δημοτικής κίνησης ''Γειτονιές σε Δράση: Οικολογία-Αλληλεγγύη-Πολιτισμός'')

Καλοκαίρι στη συμπρωτεύουσα, γεμάτο -όπως πάντα- με την υγρασία εκείνη που κάνει τις φυσιολογικές για την εποχή θερμοκρασίες να φαντάζουν καύσωνας και τον καύσωνα συνθήκη εξωπραγματική. Τις μεταμεσονύκτιες και μόνο ώρες μια ανάσα δροσιάς στην τσιμεντένια παραλία. Εκεί, λοιπόν, υπό το φέγγος της σελήνης παρατηρείς γονείς του συλλόγου γονέων να γυρνάν από παρέα σε παρέα με τάμπλετ και κινητά. Ποιος είναι, όμως, ο σκοπός αυτής της συνάθροισης; Τι επιδιώκουν οι γονείς που σηκώθηκαν από τον καναπέ και το κλιματιστικό και συνασπίστηκαν; Μήπως να ερευνήσουν τις προοπτικές το σχολείο τους θερινούς μήνες να είναι ανοικτό στην κοινωνία, στους ενεργούς πολίτες, σε ομάδες, συλλογικότητες και δράσεις; Μήπως να κοιτάξουν το πώς θα μπορέσουν οι πολίτες να διαχειριστούν από τα κάτω τους δημόσιους χώρους, οργανικά συνδεδεμένους με τις ανάγκες της κάθε γειτονιάς; Ή μήπως να μαζέψουν ψήφους μέσω facebook για τον χυδαίο διαγωνισμό της Κόκα Κόλα που βάζει σε ακραίο ανταγωνισμό μικρά παιδάκια για να ''ελεήσει'' με τη χορηγία της το σχολείο το οποίο θα μαζέψει τις πιο πολλές ψήφους στο πλαίσιο δήθεν ''κοινωνικής ευθύνης'' για να ξεπλύνει το εργοστάσιο που έκλεισε και τις οικογένειες που έμειναν στο δρόμο;

Η τελευταία νανόχηνα!

http://pinakio.blogspot.gr

 του Θάνου Γιαννούδη (μέλος Νεολαίας Οικολόγων Πράσινων, Δικτύου Ριζοσπαστικής Οικολογίας, δημοτικής κίνησης ''Γειτονιές σε δράση'')

       Στην πολύ δυνατή σπονδυλωτή ταινία του Παντελή Βούλγαρη ''Όλα είναι δρόμος'' πάντα με συγκλόνιζε η ιστορία της ''Τελευταίας νανόχηνας'', όπου ο Θανάσης Βέγγος σε έναν κόντρα ρόλο παίρνει την κατάσταση στα χέρια του και σκοτώνει το λαθροκυνηγό που εισέβαλε στον υδροβιότοπο με το ίδιο του το όπλο. Όσο μαγευτικός όμως κι αν είναι ο κινηματογράφος, η ρεαλιστική διαχείριση των προβλημάτων και των καταστάσεων είναι πολύ διαφορετική και προφανώς η βία και η αυτοδικία απορρίπτονται ως μέσα επίλυσης των διαφορών. Ο οικολογικός χώρος πάντοτε αντάλλασσε με το λόμπι των κυνηγών επιθέσεις σε έναν οξύτατο πόλεμο ανακοινώσεων, ωστόσο η συζήτηση λίγες φορές εστίασε στην ουσία με ξεκάθαρη ευθύνη της πλευράς των κυνηγών που διαρκώς έριχνε λάσπη στον ανεμιστήρα. 

      Ούτε η φετινή χρονιά έφερε κάτι το διαφορετικό, με τη νέα ρυθμιστική για το κυνήγι να αποτελεί μια ακόμα παραχώρηση στο -ας το παραδεχτούμε, εξαιρετικά οργανωμένο και αρραγές- λόμπι των κυνηγών που αποτελεί μάλλον την ανέγγιχτη ''ιερή αγελάδα'' των ψηφοφόρων της επαρχίας, γι' αυτό και καμία κυβέρνηση δεξιάς ή αριστερής προέλευσης δεν τόλμησε να το αγγίξει.