Του Γιάννη Χαραλαμπάκη*
Τα άγρια ζώα είναι η πιο, οφθαλμοφανώς, ζωντανή έκφραση της άγριας φύσης.
Ο άνθρωπος είτε γιατί θέλει να τη θαυμάσει, είτε γιατί θέλει να δείξει ότι μπορεί να της επιβληθεί, μεταξύ άλλων, δημιούργησε τους ζωολογικούς κήπους. Δεν ενδιαφέρθηκε καθόλου για το πώς αισθάνεται, απλά ενδιαφέρθηκε να μπορεί να τη βλέπει εκείνος, όσο κι αν έτσι όπως καταντάνε τα ζώα, απέχει μακράν από τον τρόπο, που λειτουργεί η άγρια φύση.
Για όσους δυνάστες θέλουν να επιβεβαιωθούν βλέποντας τα ζώα στα κλουβιά ή στις πισίνες, νομίζω ότι χρειάζονται ψυχίατρο. Για όσους όμως θαυμάζουν έτσι τα άγρια ζώα θα πρέπει να ξέρουν ότι οι λέξεις «ζωολογικός κήπος», ωραιοποιούν την αληθινή λέξη, που δεν είναι παρά «η αιχμαλωσία».
Στην Ελλάδα, όπου υπάρχει μια από τις πιο προοδευτικές νομοθεσίες για τα τσίρκο, απαγορεύοντας τη χρησιμοποίηση των ζώων, υπάρχει και το δελφινάριο του Αττικού πάρκου, όπου αυτά τα πανέμορφα ζώα της ανοιχτής θάλασσας, βρίσκονται έγκλειστα στα υδάτινα κλουβιά ενός επιχειρηματία.
Εκτός από πανέμορφα όμως, τα δελφίνια είναι και πανέξυπνα, που σημαίνει ότι συναισθάνονται τη δύσκολη κατάστασή τους και υποφέρουν. Ο εν λόγω επιχειρηματίας προφασίζεται ότι τα φυλακίζει για «εκπαιδευτικούς λόγους». Τι θα μάθουν από την άγρια φύση, τα παιδιά κυρίως, όταν τη βλέπουν κακοποιημένη; Τι θα μάθουν να σέβονται από αυτήν όταν την καταστρέφουν φυλακίζοντάς την;
Πρόσφατα προς τιμήν του το υπουργείο Παιδείας συνέστησε την αποφυγή επισκέψεων μαθητών σε φυλακές ζώων. Κάποιοι θα πουν ότι είναι δευτερεύον σε σχέση με τα προβλήματα που έχει η ελληνική κοινωνία σήμερα, όμως αυτό είναι μια ένδειξη πολιτιστικής κατεύθυνσης. Ο πολιτισμός μιας χώρας καθορίζει και την ποιότητα της πολιτικής που ασκείται σε αυτήν.
Το υπουργείο Περιβάλλοντος; Γιατί δεν παίρνει την πρωτοβουλία που είναι αρμοδιότητα του; Γιατί καθυστερεί και μάλιστα πολύ, όπως αναφέρουν οι Οικολόγοι Πράσινοι στην ανακοίνωσή τους για το επαίσχυντο δελφινάριο;
Μετά τους επικοινωνιακούς εναγκαλισμούς με τους κυνηγούς , ο υπουργός Περιβάλλοντος Τσιρώνης (μέλος των Οικολόγων Πρασίνων) πόσα δελφίνια περιμένει να υποφέρουν και να πεθάνουν για να προωθήσει τον νόμο, που βρίσκεται στο συρτάρι του τόσον καιρό;
Δελφίνι, δελφινάκι, πάμε πιο γρήγορα, που λέει και το άσμα. Πότε θα τελειώσει αυτή η υπόθεση κε υπουργέ Περιβάλλοντος;
*Ο Γιάννης Χαραλαμπάκης είναι μέλος της ΕΓ των Οικολόγων Πρασίνων (το άρθρο εκφράζει προσωπικές απόψεις)
Αναδημοσίευση από http://www.efsyn.gr/arthro/delfini-delfinaki-pame-pio-grigora
Ο άνθρωπος είτε γιατί θέλει να τη θαυμάσει, είτε γιατί θέλει να δείξει ότι μπορεί να της επιβληθεί, μεταξύ άλλων, δημιούργησε τους ζωολογικούς κήπους. Δεν ενδιαφέρθηκε καθόλου για το πώς αισθάνεται, απλά ενδιαφέρθηκε να μπορεί να τη βλέπει εκείνος, όσο κι αν έτσι όπως καταντάνε τα ζώα, απέχει μακράν από τον τρόπο, που λειτουργεί η άγρια φύση.
Για όσους δυνάστες θέλουν να επιβεβαιωθούν βλέποντας τα ζώα στα κλουβιά ή στις πισίνες, νομίζω ότι χρειάζονται ψυχίατρο. Για όσους όμως θαυμάζουν έτσι τα άγρια ζώα θα πρέπει να ξέρουν ότι οι λέξεις «ζωολογικός κήπος», ωραιοποιούν την αληθινή λέξη, που δεν είναι παρά «η αιχμαλωσία».
Στην Ελλάδα, όπου υπάρχει μια από τις πιο προοδευτικές νομοθεσίες για τα τσίρκο, απαγορεύοντας τη χρησιμοποίηση των ζώων, υπάρχει και το δελφινάριο του Αττικού πάρκου, όπου αυτά τα πανέμορφα ζώα της ανοιχτής θάλασσας, βρίσκονται έγκλειστα στα υδάτινα κλουβιά ενός επιχειρηματία.
Εκτός από πανέμορφα όμως, τα δελφίνια είναι και πανέξυπνα, που σημαίνει ότι συναισθάνονται τη δύσκολη κατάστασή τους και υποφέρουν. Ο εν λόγω επιχειρηματίας προφασίζεται ότι τα φυλακίζει για «εκπαιδευτικούς λόγους». Τι θα μάθουν από την άγρια φύση, τα παιδιά κυρίως, όταν τη βλέπουν κακοποιημένη; Τι θα μάθουν να σέβονται από αυτήν όταν την καταστρέφουν φυλακίζοντάς την;
Πρόσφατα προς τιμήν του το υπουργείο Παιδείας συνέστησε την αποφυγή επισκέψεων μαθητών σε φυλακές ζώων. Κάποιοι θα πουν ότι είναι δευτερεύον σε σχέση με τα προβλήματα που έχει η ελληνική κοινωνία σήμερα, όμως αυτό είναι μια ένδειξη πολιτιστικής κατεύθυνσης. Ο πολιτισμός μιας χώρας καθορίζει και την ποιότητα της πολιτικής που ασκείται σε αυτήν.
Το υπουργείο Περιβάλλοντος; Γιατί δεν παίρνει την πρωτοβουλία που είναι αρμοδιότητα του; Γιατί καθυστερεί και μάλιστα πολύ, όπως αναφέρουν οι Οικολόγοι Πράσινοι στην ανακοίνωσή τους για το επαίσχυντο δελφινάριο;
Μετά τους επικοινωνιακούς εναγκαλισμούς με τους κυνηγούς , ο υπουργός Περιβάλλοντος Τσιρώνης (μέλος των Οικολόγων Πρασίνων) πόσα δελφίνια περιμένει να υποφέρουν και να πεθάνουν για να προωθήσει τον νόμο, που βρίσκεται στο συρτάρι του τόσον καιρό;
Δελφίνι, δελφινάκι, πάμε πιο γρήγορα, που λέει και το άσμα. Πότε θα τελειώσει αυτή η υπόθεση κε υπουργέ Περιβάλλοντος;
*Ο Γιάννης Χαραλαμπάκης είναι μέλος της ΕΓ των Οικολόγων Πρασίνων (το άρθρο εκφράζει προσωπικές απόψεις)
Αναδημοσίευση από http://www.efsyn.gr/arthro/delfini-delfinaki-pame-pio-grigora
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου