H ριζοσπαστική οικολογία στις επικείμενες αυτοδιοικητικές εκλογές
Του Αποστόλη Λούλη
Η ΤΟΠΙΚΗ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΚΡΙΣΗ… ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΚΡΙΣΗ
"Θα τον πάρουμε το Δήμο! Θα τον κερδίσουμε!" Ανακράζουν άπαντες της όποιας αντιπολίτευσης καθώς πλησιάζουν οι αυτοδιοικητικές εκλογές!
Για τις νταηλίδικες πολιτικές ηγεσίες μας, όποιας προέλευσης, οι δήμοι, η Τ.Α, αλλά και γενικά οι θεσμοί δεν είναι παρά πόντοι στην πορεία για την εξουσία! Δεν είναι παρά κουπόνια που μαζεύεις απ’ το supermarket για να κερδίσεις στο τέλος την καφετιέρα!
Θαρρείς πως όλα γίνονται για εκείνο το βράδυ των εκλογών όπου θα γεμίσει η οθόνη της τηλεόρασης από εκείνη την μπακλαβαδωτά χωρισμένη Ελλάδα σε 53 κομμάτια, όπου αυτάρεσκα θα μετρά η κάθε ηγεσία πόσα κομμάτια μπλέδισαν, πρασίνισαν, κοκκίνισαν ή γίνανε... ροζ, για να νικήσει τελικά η Τοπική Αυτοδιοίκηση!
Τρίζουν συνέχεια τα κόκαλα του Γκράμσι που μίλαγε για την «...αυτονομία των χώρων και των θεσμών!»
Όλοι αυτοί οι κύριοι επιχαίρουν για τις χρωματιστές νίκες τους και «τριγυρνούν εις το δάσος όταν ο λύκος δεν είναι ‘δώ!» Όταν ο κόσμος βρίσκεται στο σπίτι του αδρανοποιημένος!
Του Αποστόλη Λούλη
Η ΤΟΠΙΚΗ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΚΡΙΣΗ… ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΚΡΙΣΗ
"Θα τον πάρουμε το Δήμο! Θα τον κερδίσουμε!" Ανακράζουν άπαντες της όποιας αντιπολίτευσης καθώς πλησιάζουν οι αυτοδιοικητικές εκλογές!
Για τις νταηλίδικες πολιτικές ηγεσίες μας, όποιας προέλευσης, οι δήμοι, η Τ.Α, αλλά και γενικά οι θεσμοί δεν είναι παρά πόντοι στην πορεία για την εξουσία! Δεν είναι παρά κουπόνια που μαζεύεις απ’ το supermarket για να κερδίσεις στο τέλος την καφετιέρα!
Θαρρείς πως όλα γίνονται για εκείνο το βράδυ των εκλογών όπου θα γεμίσει η οθόνη της τηλεόρασης από εκείνη την μπακλαβαδωτά χωρισμένη Ελλάδα σε 53 κομμάτια, όπου αυτάρεσκα θα μετρά η κάθε ηγεσία πόσα κομμάτια μπλέδισαν, πρασίνισαν, κοκκίνισαν ή γίνανε... ροζ, για να νικήσει τελικά η Τοπική Αυτοδιοίκηση!
Τρίζουν συνέχεια τα κόκαλα του Γκράμσι που μίλαγε για την «...αυτονομία των χώρων και των θεσμών!»
Όλοι αυτοί οι κύριοι επιχαίρουν για τις χρωματιστές νίκες τους και «τριγυρνούν εις το δάσος όταν ο λύκος δεν είναι ‘δώ!» Όταν ο κόσμος βρίσκεται στο σπίτι του αδρανοποιημένος!
Οι αυτοδιοικητικές εκλογές (δημοτικές και περιφερειακές) είναι ίσως οι πιο παρεξηγημένες εκλογές στη χώρα. Ενώ η ουσία τους συνίσταται στην εφαρμογή πολιτικής για τα τοπικά ζητήματα, το αποτέλεσμά τους και τελικά όλος ο χαρακτήρας τους αναλογεί στο χαρακτήρα μιας κοινοβουλευτικής αντιπαράθεσης. Τα ποσοστά αντιστοιχίζονται στα κοινοβουλευτικά κόμματα. Η γενική στρέβλωση του χαρακτήρα των αυτοδιοικητικών εκλογών αποκτά πλέον τα ειδικά χαρακτηριστικά της κομματικής αντιπαράθεσης, που έχει σχέση με την κρίση. Σε τελική ανάλυση όμως, δεν αρθρώνεται μια πολιτική για την αυτοδιοίκηση και, επί των ημερών μας, δεν αρθρώνεται μια πολιτική της τοπικής αυτοδιοίκησης (ΤΑ) για την αντιμετώπιση της κρίσης. Είναι ζητούμενη η πολιτική της ΤΑ για την κρίση. Με ποιους τρόπους μπορεί η ΤΑ να αντιπαρατεθεί και να ξεπεράσει την κρίση; Ή μήπως δεν μπορεί; Μπορεί υπό όρους! Εάν βέβαια η ΤΑ μείνει πιστή στον παλιό και γνώριμο εαυτό της σαν επιβράβευση και προέκταση του δικομματισμού και της «αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας», τίποτα δεν θα συμβεί! Αυτό όμως το ασταμάτητο τσουνάμι της μνημονιακής υποταγής, μαζί με την απελπισία και το φόβο, έχει εγείρει και σοβαρές αντιδράσεις. Στην πλειονότητά τους αυτές οι αντιδράσεις είχαν κινηματική προέλευση και καθόλου θεσμική! Επρόκειτο για κινήσεις αντίστασης και αλληλεγγύης πολιτών (τουλάχιστον στην αρχή) ή για κινήσεις της κοινωνικής οικονομίας (κίνημα «δεν πληρώνω» ή «χωρίς μεσάζοντες»), που φούντωσαν και αναδείχτηκαν στους καιρούς της κρίσης. Φούντωσαν επίσης οργανώσεις αντιφασιστικές και αντιρατσιστικές μετά την αναπόφευκτη άνοδο της φαιάς πανούκλας.
